to jedna z technik zapłodnienia pozaustrojowego. Embriolog, w odpowiednim pojemniku i w obecności odpowiedniego podłoża, łączy komórkę jajową z wyselekcjowanymi plemnikami. Połączone w specjalnym naczyniu gamety są inkubowane w optymalnych dla nich warunkach. W korzystnym środowisku zapewnionym w laboratorium, najszybszy plemnik samodzielnie, spontanicznie, zapładnia komórkę jajową i daje początek zarodkowi. Technika ta może być stosowana w sytuacjach, gdy nasienie jest odpowiedniej jakości i istnieje możliwość wyselekcjonowania odpowiedniej ilości ruchliwych plemników o prawidłowej morfologii.
Zaletą klasycznej metody IVF jest zastosowanie naturalnej selekcji plemników – najsilniejszy plemnik zapłodni komórkę jajową. Dodatkową zaletą jest ograniczona do minimum ingerencja w otoczenie komórki jajowej. Dalszy rozwój zarodków odbywa się w standardowym inkubatorze laboratoryjnym. Obecnie, ze względu na ograniczoną liczbę komórek jajowych, które mogą być poddane zapłodnieniu, klasyczny IVF jest stosowany rzadko a najpopularniejszą metoda stosowaną w czasie zapłodnienia pozaustrojowego jest ICSI. Klasyczne IVF jest jednak dalej rekomendowane przez towarzystwa naukowe w przypadkach, gdy parametry nasienia są w normie. Wadą klasycznego IVF jest niski wskaźnik sukcesu przy zastosowaniu nasienia o obniżonych parametrach oraz przy wysokiej fragmentacji chromatyny plemnikowej. Istnieją również sytuację, gdy, nawet w przypadku prawidłowego nasienia, nie dochodzi do zapłodnienia.
zostaw mail lub numer telefonu my oddzwonimy
Fertilita © 2022. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Projekt: kreatywnepiksele.pl
